„Snuć miłość”…, czyli miłosna literatura przy herbatce

Wczoraj Słuchacze GUTW spotkali się przy herbatce, żeby podyskutować o miłości. Czym ona jest? W czym się przejawia? Dlaczego miłość jest nieśmiertelnym tematem poezji i czy da się o niej napisać coś nowego?

Zabrakło jednoznacznej odpowiedzi na te pytania. To dobrze, bo każda miłość, każde jej doświadczenie jest inne. To, że każdy przeżywa ją inaczej, to jedno, ale jak to się dzieje, że tak łatwo utożsamić się nam z podmiotem lirycznym mówiącym o miłości? Czy to odwieczna magia literatury, że niejako wciąga nas w siebie i my, jej dobrowolni więźniowie, nie chcemy opuścić świata ideału, czy może zawdzięczamy to samej miłości, która, choć tak różna, jest w gruncie rzeczy marzeniem każdego z nas?

Oddaliśmy głos polskim poetom: Asnykowi, Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, Mickiewiczowi, Słowackiemu, Poświatowskiej, Przerwie-Tetmajerowi, Broniewskiemu i innym, zwierzającym się ze swojego uczucia. Dyskutowaliśmy z nimi i pytaliśmy, czym jest miłość dla nich? Czym jest miłość dla nas? Walentynką wręczaną raz w roku? Bukietem kwiatów otrzymywanym bez okazji? Rozpuszczalną kawą z mlekiem, bez cukru, przygotowywaną kochanej osobie o poranku? Przelotną namiętnością? Miłość ma wiele imion, ale, jak się wydaje, jedno nazwisko.

Podobał Ci się wpis? Udostępnij!

0 comments on “„Snuć miłość”…, czyli miłosna literatura przy herbatce

Comments are closed.

Ułatwienia dostępu