Menu

Nie taki on-line straszny #zhistoriimuzyki cz.5

24 stycznia 2021 - AKTUALNOŚCI
Nie taki on-line straszny #zhistoriimuzyki cz.5

Historia Funku

O funku możemy mówić od połowy lat 60-tych, nurt zaczyna się w stanach zjednoczonych. Współcześnie gatunek kojarzony jest z dynamiczną i energiczną kompozycją, jednak nie było tak od początku.

Przez pierwsze lata muzyka była wolna i zmysłowa – miała zachęcać do odprężenia się. Jeszcze wtedy nie była uznawana za osobny gatunek, a raczej element rock‘n’rolla czy jazzu, określenia używano już wiele lat wcześniej. Jednak dopiero w latach 60-tych, przede wszystkim za sprawą Jamesa Browna i jego grupy, funk uznano za osobny gatunek. Jego główne składowe to soul, jazz, rock’n’roll czy r’n’b. A najbardziej kojarzonym elementem jest groove, czyli charakterystyczny dla funku rytm – w jazzie na przykład jego odpowiednikiem jest swing.

Funk przeżywał swój złoty okres w latach 70-tych, wtedy debiutowały takie zespoły jak Cool And The Gang czy Earth, Wind and Fire. Natomiast już w latach 60-tych wielu muzyków jazzowych eksperymentowało z funkiem – jak Herbie Hancock. Natomiast utwory jak “Le Freak” zespołu Chic można uznać za początki disco.

W latach 80-tych pojawiło się mnóstwo zmian w instrumentarium, zaczęto coraz chętniej korzystać z syntezatorów na miejsce organów Hammonda, lub charakterystycznej szarpanej linii basu. Wtedy również za sprawą Afrika Bambaataa oraz Kraftwerk powstał electro-funk, znany powszechnie jako electro.

Po tym okresie Funk zaczął znikać z głównego nurtu, jednak jego wpływ rozprzestrzeniał się dalej, poszczególne charakterystyczne elementy chętnie wplatano w inne gatunki, takie jak Rock czy Hip-hop.